Werken in de creatieve sector. Wie wil dat nu niet? Als je moet kiezen tussen debiteuren aanmanen of lekker knutselen, dat is de keuze eenvoudig. Creatieve werkers zorgen voor prachtige logo’s en sfeervolle interieurs. Daar word je toch blij van? Zo vormt deze sector als grensverleggend gilde een thuis voor dansers, architecten, muzikanten en reclamemakers. Verzin er tien beroepen bij en ik reken het goed.
Met gepaste schroom reken ik mijn werk tot deze tak van sport. Natuurlijk zitten er kanten aan die voorspelbaar zijn als de zwaartekracht. Maar verwoorden en verbeelden, inspireren en leven van de hoop, dat zijn competenties die een predikant verbinden met de componist en de webdesigner.
Wat is het geheim van deze creatievelingen? Het leuke is dat dit raadsel wat mij betreft ongrijpbaar blijft. Want wat maakt mensen creatief? Zijn het de genen, uitgedaagd door een grensverleggende opvoeding? Of is het de gekooide ziel, koortsachtig op zoek vrijheid in lucht en leegte, met schone kunsten als aardige bijvangst? Ik heb geen idee. Ik weet wel dat creativiteit slecht te plannen valt. Als de zondag in mijn nek begint te hijgen, moet ik een verbindend preekthema bedenken dat Schriftuurlijk overtuigt en eigentijds inspireert. Dat lukt niet altijd op de gezette tijd en op duistere momenten loop ik tegen een writersblock aan. Maar als het niet hoeft, onder de douche of voor het krieken van de dageraad, krijg ik spontaan die ingeving. Het is niet alles goud wat er blinkt bij de creatieve buren.
Een coach moedigde mij eens aan om momenten van verveling op te zoeken. Dat was even slikken. Als hij iets over time-management had geroepen, had ik hem direct geloofd. Maar nu kreeg ik er verveling voor in de plaats. Als je daar op googlet, krijg je vooral tips om het tegen te gaan om nog iets van je leven te maken. En wie is niet bang voor de eigenaar van het oorkussen?
Om mijn goede wil te tonen, ben ik het experiment aangegaan. Best lang: een half uur buiten op een bankje zitten, zonder agenda. En maar kijken naar wat er gebeurt, welke passanten mijn weg kruisen en uit welke hoek de wind waait.
Maar het werkt wel. Even zalig nietsdoen. Ruimte om je geest te trainen, je zintuigen op te frissen en nieuwe ideeën te ontdekken. Zo kan de Geest zijn werk doen.
Verveling
06 dinsdag sep 2016
Posted leiderschap, management
in≈ Reacties uitgeschakeld voor Verveling